Wat moet ik mij voorstellen bij een bezoek aan Het Kunstuur?

Het Kunstuur is een uniek concept dat mensen wil laten kennismaken met schilderkunst uit de periode 1850 – 1950. Dat gebeurt bij het Kunstuur op een heel unieke manier, anders dan in een museum. Het Kunstuur duurt letterlijk één uur. Dat betekent dat je stipt op je gekozen tijdstip de tentoonstelling binnenstapt en er exact een uur later weer buiten komt als je de tentoonstelling helemaal hebt doorlopen.

Je bent een kwartier voor het startuur aanwezig in de ontvangstruimte en je meldt je aan bij de ontvangstbalie. Daar zal je een hoofdtelefoon krijgen. Je kan er ook grote tassen en spullen afgeven (je krijgt dan een fiche met een nummer om na je bezoek eenvoudig je gerief terug te krijgen). Je kan je jas aan de kapstok rechttegenover de ontvangstbalie hangen.

Je zet de hoofdtelefoon al op in de ontvangstruimte. Je kan het geluid van die hoofdtelefoon regelen. Als je liever een eigen (bvb geluisdempende) hoofdtelefoon gebruikt, dan kan dat als die voorzien is met een audio-jack-aansluiting. Zeg dat bij de ontvangstbalie wanneer je aanmeldt, de baliebediende helpt je erbij.

Je zet de hoofdtelefoon al op in de ontvangstruimte: er zal vooraf aan het bezoek al wat praktische informatie gegeven worden, het geeft jou ook de mogelijkheid om het geluid alvast te regelen. Er is ook een keuzemogelijkheid tussen verschillende talen, standaard staat het Nederlands ingesteld. Aan de baliemedewerker kan je een andere taal vragen.

Ook voor andere vragen kan je terecht bij de baliemedewerker.

Stipt op je gereserveerde uur gaat de deur open. Dat is de deur links van de incheckbalie. Een aftelklok boven de deur geeft aan hoeveel tijd er nog rest vooraleer je binnen mag. Maar geen stress, als de deur open gaat kan iedereen rustig naar binnen. Er staan vlak voor die deur handige vouwstoeltjes, neem er zeker eentje mee naar binnen!

Je bent dan in de eerste tentoonstellingsruimte. Als iedereen binnengegaan is, en dat zijn maximum acht mensen en een zaalwachter, pas dan zal de deur dicht gaan en worden de lichten gedimd.

Vanaf dan begint jouw uur kunst. Elk kunstwerk wordt op zijn beurt verlicht. Je zal bij elk kunstwerk (maar vaak op een andere wand) een persoon geprojecteerd zien. Die persoon zal je meer vertellen over het kunstwerk dat belicht wordt. Alles gebeurt nog steeds via de hoofdtelefoon.

Jij mag staan of zitten (op je stoeltje) in de ruimte waar je maar wil, zolang je de kunstwerken niet aanraakt, uiteraard. Het is zeker ook goed om je stoeltje te draaien, op een andere plek te gaan staan of zitten, telkens wanneer een ander kunstwerk aan bod komt. Maak het jezelf zo comfortabel mogelijk, houdt daarbij rekening met de andere aanwezigen, plaats is er genoeg.

En zo word je dan van schilderij naar schilderij geleid. Een beetje alsof je zelf door een film beweegt. Dat is aangenaam, je hoort en ziet veel over een werk. Het kan soms een beetje vervelend zijn omdat je te lang of net niet lang genoeg naar één werk kan kijken. Om die reden krijg je aan het eind van een reeks werken in één zaal de kans om nog even een of twee werken wat nader te bekijken, alle werken worden dan tegelijk belicht.

Dan wordt je naar de volgende zaal geleid, opnieuw gebeurt dat via de instructies die elke bezoeker – allemaal tegelijk hetzelfde – in de hoofdtelefoon te horen krijgt.

In totaal zijn er drie zalen. In elke zaal hangen een 8-tal werken. De laatste zaal is de Heilige Geestkapel, de grootste ruimte met de meest impressionante kunstwerken. Ook daar geldt hetzelfde principe als in de twee vorige zalen.

Als je aan het eind van het bezoek langs de werken in de derde zaal bent gekomen, zal je gevraagd worden om naar de uitgang te gaan. Je zal dan terug in de ontvangstruimte uitkomen.

Tijdens het hele bezoek loopt een zaalwachter met de bezoekers mee. Wil je de zaal verlaten of is er een ander probleem, bijvoorbeeld met je hoofdtelefoon, dan spreek je de zaalwachter aan en die zal je verder helpen.

Na het bezoek, in de ontvangstruimte, wordt gevraagd om je hoofdtelefoon te deponeren in de daartoe voorziene bak (eventueel enkel het toestelletje als je je eigen hoofdtelefoon meebracht), om je jas aan te doen en je spullen terug te vragen aan de baliebediende.

Het bezoek is dan helemaal afgelopen. Je gaat terug naar buiten, langs dezelfde glazen deur waarlangs je ook bent binnengekomen een uur voordien. Terug in de ontvangstruimte, is het mogelijk in de museumshop een brochure, postkaarten of poster te kopen. Wie wil kan genieten van een drankje in Het Kunstuur Café, juist aan de overkant van de straat.